نگاهی گذرا به سیر تحول تاریخی و بسترهای ظهور و گسترش »ادبیات تطبیقی «در ادبیات فارسی و عربی

ادبیات تطبیقی یکی از شاخه های نوین ادبیات است که وظیفه بررسی آثار ادبی ملت ها و شناساندن نقاط مشترک و میزان تاثیرگذاری هر یک بر دیگری را بر عهده دارد . در سال های نخستین سده بیستم میلادی ، هم زمان با ترجمه آثاری از ادبیات اروپایی به زبان عربی ، این شاخه از ادب، مورد توجه پژوهشگران ادبیات عربی قرار گرفت ، به گونه ای که امروزه در کشورهای عربی ، دهها کتاب ارزشمند در تبیین و توضیح اصول ، موضوع و روش های ادبیات تطبیقی تالیف شده است .در گامی فراتر، نویسندگان عرب کوشیدند تا با شناخت شاهکارهای ادبی جهان از جمله ادبیات فارسی ، به مقایسه آن با آثار مشابه در ادبیات عربی بپردازند و از این رهگذر ادبیات خویش را به ادبیات جهانی نزدیک کنند.در این مقاله با گذری بر مباحثی چون تعریف ، موضوع ، روش ها، ویژگی های یک پژوهشگر در ادبیات تطبیقی و نقش ” ترجمه ” در گسترش آن ؛ به مهمترین کتاب های نویسندگان معاصرایرانی و عرب در تطبیق کاربردی میان ادبیات عربی و ادبیات فارسی اشاره شده است .بالا بودن میزان توجه نویسندگان دو ادب فارسی و عربی به نقاط مشترک دو ادب و وجود داد و ستد های ادبی میان آن دو ، نشانگر ارتباط دیرینه و تنگاتنگ میان ایرانیان، با فرهنگ و ادبیات عربی و اسلامی است .