مطالعه و بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مگس مدیترانه ای Ceratitis capitata در استان مازندران با استفاده از نشانگر میتوکندریایی (ND4) DNA

نشانگرهای ملکولی از جمله نشانگر های میتوکندریایی ابزارهای مناسبی برای بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف حشرات از جمله حشرات آفت می باشد. مگس میوه مدیترانه ای از جمله خطرناک ترین آفات درختان میوه در دنیا است که در بسیاری از کشورها از جمله ایران شیوع دارد. این آفت چندسالیست که به باغات مرکبات استان مازندران خسارت جدی وارد می کند. . این آفت در کشورهای مختلف نواحی مدیترانه ای از جنبه های مختلف از جمله تنوع ژنتیکی جمعیت های موجود در کشور بررسی شده اند ولی در ایران هیچ تحقیقی در این زمینه موجود نیست. در این پژوهش، به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، جمعیت های مختلف مگس میوه مدیترانه ای، از هشت شهرستان استان مازندران مورد بررسی قرار گرفتند. DNA ژنومی از هر حشره بالغ مگس از جمعیت های مختلف بوسیله کیت استخراج DNA با نام تجاری DNeasy and Blood Tissue Kit (Qiagene, Oberursel Germany) استخراج شدند. یک قطعه 350 bp از DNA استخراج شده توسط یک جفت پرایمر N-4-J-8883/N-4-9243 همانند سازی شدند. محصولاتPCR در ژل آگارز 2% الکتروفورز شدند و توالی یابی DNA توسط شرکت تکاپوزیست انجام شد. توالی های بدست آمده از نظر صحیح بودن با توالی های موجود از این گونه در ژن بانک مطابقت داده شد. توالی های DNA به دست آمده در برنامه Cluxtal X مرتب شدند. نتایج حاصل از بررسی توالی DNA برای یک قطعه 350 bp از (Mitochondrial DNA subunit 4) ND4 نشان می دهد که جمعیت های مختلف مگس میوه در استان مازندران متعلق به یک هاپلوتایپ می باشد. عدم تنوع ژنتیکی در قطعه ND4 نشان می دهد که کلینیزه شدن این آفت در باغات مرکبات شهرهای مختلف استان مازندران اخیرا صورت گرفته است و آفت هنوز فرصت کافی برای ایجاد تنوع ژنتیکی را نداشته است. عدم تنوع ژنتیکی در این آفت می تواند به برنامه های مدیریت کنترل آفت از جمله کنترل شیمیایی آفت کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

نشانگر ملکولی ، DNA میتوکندری ، مگس میوه ، تنوع ژنتیکی ، ایران