بررسی راهکار های انعطاف پذیری در طراحی مسکن با هدف ایجاد مسکن چند عملکردی

انعطاف پذیری مفهومی کاربردی برای استفاده بهینه از فضاهای داخلی مسکونی است . تغییرات زندگی و تمایلات انسانی ، نیازهای اجرایی از قبیل نیاز به تقویت رابطه طراح-کاربر و همچنین دگرگونی شیوه زندگی در طول زمان از دلایل عمده توجه به این مفهوم است . این پژوهش با هدف شناخت اهمیت مسکن انعطاف پذیر، تطبیق کالبدی معماری با نیازهای میان مدت و بلندمدت کاربران، شناخت روش ها و راهکارهای انعطاف پذیر کردن محیط زندگی و چگونگی بروز آن در معماری ، شناخت انعطاف پذیری به عنوان راهکاری بر ای جلوگیری از اتلاف هزینه های بسیار و از بین رفتن منابع نا شی از تخریب و ساخت مجدد بناها انجام پذیرفت . برای این منظور مفاهیم اصلی سکونت ، انعطاف پذیری ، جایگاه و نظریه های انعطاف پذیری و مفاهیم وابسته به آن مورد مطالعه قرار گرفته و پس از آن روش های مختلف مسکن انعطاف پذیر مورد بررسی قرار گرفت . روش تحقیق این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی است که با بررسی مطالعات مرتبط ، به بررسی راهکارهای مختلف برای افزایش انعطاف پذیری در طراحی مسکن پرداخته است . این راهکارها شامل استفاده از مواد ساختمانی قابل بازیافت ، طراحی فضاهای چند منظوره، استفاده از فناوری های نوین و توجه به نیازهای مختلف ساکنان مسکن می باشد. امید است که این مقاله بتواند به بهبود کیفیت زندگی ساکنان و افزایش پایداری محیط زیست کمک کند.

کلیدواژه ها:

بررسی ، راهکار های ، انعطاف پذیری ، طراحی ، مسکن ، هدف ، ایجاد مسکن ، چند عملکردی