طراحی و فرم یابی بهینه سازه به ر وش گرافیک استاتیک سه بعدی

گرافیک استاتیک که از قرن گذشته به ابزار مهمی برای معماران برای انجام طراحی نوآورانه سازه تبدیل شده است ، رابطه توپولوژیکی بین "فرم "سازه و "نیروی " ایجاد شده توسط آن را از طریق روش گرافیکی به وضوح نشان می دهد. در قرن بیست و یکم ، با توسعه فناوری رایانه ، گرافیک استاتیک از رابطه متقابل بین شبکه رانش دو بعدی و چندضلعی بسته نیرو به رابطه متقابل بین شبکه رانش سه بعدی و چندوجهی بسته نیرو توسعه یافته است . هدف از این پژوهش ، معرفی و نمایش توانایی های بالقوه روش فرم یابی گرافیک استاتیک در راستای رسیدن به فرم سازهای بهینه بدون نیاز به محاسبات عددی پیچیده است . در ادامه در جهت راستی آزمایی این روش به فرم یابی یک سازه پاویون برای رسیدن به فرمی بهینه با تنش های کششی یا فشاری خالص و مصرف حداقل مصالح پرداخته می شود . روش این پژوهش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای است . با بررسی نمونه فرم یابی شده می توان به این نتیجه رسید که فرمهای سازهای فونیکولار بارهای وارده را به صورت نیروهای محوری کششی یا فشاری خالص تحمل می کنند زیرا فرم یا هندسه سازهها دققای با جهت جریان داخلی نیروها مطابقت دارد، چنین فرمهای سازهای به عنوان سازههای بسیار بهینه در نظر گرفته می شوند. این به دلیل این واقعیت است که هندسه آنها عملکرد سازه را به حداکثر و استفاده از مصالح را به حداقل می رساند.

کلیدواژه ها:

گرافیک استاتیک ، فرم یابی سازه ، فرم بهینه ، معماری دیجیتال