خوانش نقش طبیعت در خانه های دیروز و امروز

شهر شیراز به عنوان یکی از کلانشهرهای ایران در دهه های اخیر دارای مسائل و مشکلات بسیاری در بخش مسکن می باشد. از آن جمله می توان به نحوه ساخت و ساز هایی که امروزه در بخش مسکن در آن صورت می گیرد، اشاره کرد. ساخت و سازهای انبوهی که بدون توجه به ویژگیهای مختلف سرزمینی ، طبیعی و فرهنگی شیراز انجام می شود. به عبارتی می توان گفت ، مسکن امروز شیراز با جهان وطنی مزمنی که گریبانگیر اکثر شهرهای ایران میباشد، دست و پنجه نرم می کند و دچار نوعی بی هویتی و سرگشتگی است که این امر، ناشی از سردرگمی طراحان و عدم شناخت کافی و صحیح ایشان از سرزمین و مردم خود میباشد. در این میان از جمله مسائلی که با انجام ساخت و سازهای فعلی انجام شده در سیمای شهر شیراز به چشم میخورد، غفلت و بی توجهی نسبت به طبیعت و عدم توجه به فضاهای باز در طراحی های انجام شده میباشد. از آنجا که مطالعه و بررسی خانه های سنتی شهر شیراز نشان می دهد که این دسته ازبناها از طبیعت جدا نبوده و ارتباط نزدیک با طبیعت و حضور بی واسطه آن در فضاهای زندگی کاملا مشهود است لذا این امر لزوم بازنگری و توجه دوباره به جایگاه طبیعت در شهرسازی و معماری گذشته و معاصر شهر شیراز را می طلبد. از این رو در این پژوهش تلاش شده است تا با نگاهی معمارانه ، نقش طبیعت در شهر شیراز و مسکن تاریخی و معاصر آن بررسی گردد تا بتوان از اصول و مبانی و راهکارهای به کاررفته در معماری گذشته خانه های شهر شیراز در راستای ارتباط بیشتر با طبیعت در خانه های معاصر بهره جست .

کلیدواژه ها:

خانه معاصر ، خانه سنتی ، شهر شیراز ، طبیعت ، معماری