تاثیر استفاده از ورق های FRP بر مقاومت لغزشی در ستون های بتنی با مقطع مستطیلی و دایروی

مقاومت پیوستگی بین میلگردهای فلزی و بتن یکی از سه اصل اساسی تئوری خمش در اعضای بتن آرمه می باشد. این اصل بیان می دارد که در المان های بتنی بین بتن و فولاد پیوستگی کامل وجود داشته و هیچ گونه لغزشی اتفاق نمی افتد . در نتیجه کرنش فولاد معادل کرنش در بتن هم سطح آن می باشد. اما همان طور که در کتب مهندسی مشاهده می گردد فرضیات تئوری خمش بر مبنای خطی در نظر گرفتن روابط تنش کرنش بوده که در جهت ساده سازی معادلات همسازی می باشد اما ممکن است در واقعیت و شرایط مختلف تئوری برنولی برای اعضای بتن آرمه صادق نبوده و گاها با لغزش میگرد مواجه گردند. پر واضح است که اساسی ترین رکن پیوستگی بین میلگردها و بتن سطح آجدار میلگردها می باشد. اما موارد مختلفی از جمله ضخامت کاور ، تاثیر آرماتورهای جانبی و ... نیز در این پیوستگی دخیل باشند. یکی از راه های مقاومت پیوستگی استفاده از الیاف FRP می باشد . در این پژوهش با مدل سازی دو المان بتنی با مقطع مستطیلی و دایروی و دورپیچ نمودن آن ها با جنس های مختلف الیافFRP و اعمال بار جانبی بر روی آن در نرم افزار اجزای محدود آباکوس به بررسی مقاومت پیوستگی میان میلگردها و بتن پرداخته و نتایج آن را با یکدیگر مقایسه می کنیم .

کلیدواژه ها:

ورق FRP ، ستون بتنی ، مقطع مستطیلی ، مقاومت پیوستگی ، مقطع دایروی .