بیوتکنولوژی در دامپروری، فرصت ها و چالش ها

امروزه در کشورهای صنعتی اقدامات زیادی برای استفاده از بیوتکنولوژی در دامپروری انجام میشود، ولی روشهای مزبور میتوانند آثار نامطلوبی بر سلامت انسان، حیوان، تنوع ژنتیکی و محیط زیست داشته باشند. مهندسی ژنتیک و کلونینگ برای ایجاد گله های بزرگ برای تولید غذا، مواد داروئی، صنعتی و دامهای تراریخته استفاده میشوند، نکته مهم این است که تامین غذا و دارو برای انسان، نباید باعث عدم توجه به نحوه تولید مواد غذائی و داروها شده و از دامها به عنوان یک راکتور زیستی استفاده شود. واقعیتی که توسط مهندسی ژنتیک و کلونینگ مشخص شده عدم اطمینان محققین از نتایج آن است که نتیجه آن ضرر و خسارت به دام، مصرف کننده و محیط زیست می باشد. لذا باید با اقداماتی نظیر توقف کلیه آزمایشات تا دستیابی به اطلاعات کافی، اصلاح روشهای خطرآفرین برای رفاه و سلامتی حیوانات، تهیه و ارائه اطلاعات جامع از سلامت، مدیریت، طول عمر و بازدهی حیوانات شبیه سازی شده، تشکیل یک کمیته بیوتکنولوژی و سلامت جامعه برای تعیین رابطه بین تکنولوژی، جامعه، حیوانات و تدوین قوانین آن در دستور کار قرار گیرد. بهترین الگو، تهیه یک ماتریس اخلاقی است که متضمن منافع کلیه گروههای درگیر (انسان، دام، کشاورزی و محیط زیست) باشد.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، مهندسی ژنتیک ، شبیه سازی ، رفاه و سلامتی دامها