تبیین مولفه های حس تعلق به مکان در خانه سالمندان

افزایش جمعیت سالمندان یکی از مهم ترین چالش های اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی در قرن بیست و یکم به شمار می رودو این چالش مهم مسئولان را بر آن می دارد که به کیفیت زندگی این افراد در خانه سالمندان که اغلب مورد غفلت واقع میشوند اهمیت بیشتری دهند. وقتی سکونت در سرای سالمندان ضرورت یابد، سالمند اغلب احساس طرد شدن و جدایی میکند.اگر سالمند احساس کند به خاطر ارزش کم و بهای اندک دور انداخته شده است، عکس العمل طبیعی فرد این است که دچاراحساس منفی شود. این افراد اغلب احساس بی اهمیتی، بی علاقگی و بی مهری می نمایند با توجه به تاثیر متقابل انسان، بر فضاو فضا بر انسان این مساله پیش می آید که چگونه در خانه سالمندان می توان حس تعلق به مکان را افزایش داد که مزایای آنآرامش، احساس امنیت و برگشت احساسات نابود شده و تغییر تلقی فرد و جامعه از این مکان هایست. بدین منظور عواملشکل دهنده حس تعلق به مکان که شامل عوامل ادراکی- شناختی، عوامل اجتماعی و عوامل محیطی- کالبدی است در سهفرضیه مورد آزمون قرار گرفته است. حس تعلق به مکان که عامل مهم در شکل گیری پایه های ارتباطی استفاده کنندگان ومحیط می باشد، نهایت منجربه ایجاد محیط های با کیفیت خواهد شد. ویژگی های کالبدی نظیر فرم، رنگ، اندازه، شکل،مقیاس و بافتو عوامل ادراکی- شناختی و همچنین فعالیت های اجتماعی نقش مهم و موثر در شکل گیری حس تعلق در خانهسالمندان دارد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، حس تعلق به مکان ، مکان ، سالمندان ، خانه سالمندان