مروری بر حمل و نقل و آثار آن بر محیط زیست

در سال های اخیر، آلودگی هوا به عنوان معضلی لاینحل گریبان گیر اکثر کلان شهرهای کشور شده است. اثرات مخرب زیست محیطی و انسانی افزایش آلودگی هوا و به تبع آن از بین رفتن حقوق اولیه شهروندی باعث ایجاد نگاهی ویژه به این مسئله شده است. از طرفی مطالعات زیست محیطی نشان از سهم بالای حمل و نقل شهری در آلودگی هوا داشته که متاسفانه به دلیل عدم تهیه لیست انتشار آلاینده ها (به جز در کلان شهر تهران) نمی توان پایشی دقیق از سهم هر یک از آلاینده های مرتبط با حمل و نقل شهری ارائه کرد. آمار به روشنی بیانگر رشد روزافزون سفرهای شخصی و به تبع آن افزایش ترافیک و مصرف سوخت های فسیلی است که منجر به برنامه ریزی و فعالیت در زمینه های مختلف شده است و شهرداری ها به بهانه نداشتن بودجه و اعتبار در این زمینه ها پاسخگو نمی باشند. بر مبنای یافته های مقاله،ساختار فضایی شهری در دو حوزه اصلی بر تولید کربن تاثیر می گذارد: وجه مکانی جمعیت و حمل و نقل.بنابراین اصلاح سیستم حمل و نقلی به عنوان جزیی از ساختار فضایی شهر، گامی مهم محسوب می شود. یکی از موثرترین رویکردها در این زمینه، «توسعه مبتنی بر حمل ونقل عمومی» بوده، که زاده تفکر نوشهرسازی است. این مهم، قصد دارد حمل و نقل عمومی را بار دیگر به زندگی بشر باز گرداند. در این مقاله مروری بر این نمونه پژوهش ها خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، تولید کربن ، ساختار فضایی شهر ، توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی ، حمل و نقل شهری ، آلودگی هوا