تاثیر سبک های فرزند پروری بر رفتار کودکان

چکیده این مطالعه به بررسی تاثیرات بلندمدت سبک های فرزندپروری بی تفاوت و سهل گیرانه بر رفتار و شخصیت کودکان پرداخته و اهمیت انتخاب روش های تربیتی مناسب توسط والدین را برجسته می سازد. سبک فرزندپروری بی تفاوت که با کمترین میزان توجه، محبت و حمایت همراه است، منجر به کودکانی می شود که احساس بی ارزشی و کمبود محبت را تجربه کرده و در بزرگسالی با مشکلات روانی نظیر افسردگی، اضطراب و اختلالات رفتاری مواجه می شوند. این سبک، با فقدان نظارت و هدایت والدین، کودکان را در معرض خطرات اجتماعی مانند سوءمصرف مواد مخدر و رفتارهای مجرمانه قرار می دهد. در مقابل، سبک فرزندپروری سهل گیرانه که با آزادی بیش از حد و فقدان قوانین و مرزهای مشخص همراه است، باعث می شود کودکان در مدیریت خود و پذیرش مسئولیت دچار مشکل شوند، مهارت های لازم برای مقابله با چالش های زندگی و برقراری روابط اجتماعی سالم را کسب نکنند و در بزرگسالی نتوانند به قوانین و هنجارهای اجتماعی پایبند باشند. این کودکان معمولا در زمینه های تحصیلی و شغلی نیز عملکرد ضعیفی دارند. هر دو سبک بی تفاوت و سهل گیرانه به کاهش احساس امنیت و پشتیبانی در کودکان منجر می شوند که این امر نه تنها بر سلامت روانی و عاطفی آنان تاثیر منفی می گذارد، بلکه توانایی های آن ها را برای برقراری روابط مثبت و موفق در آینده مختل می کند. بنابراین، یافته های این مطالعه بر ضرورت آگاهی والدین و مربیان از پیامدهای این سبک های فرزندپروری و استفاده از روش های مقتدرانه و حمایت گرانه برای رشد سالم و متعادل کودکان تاکید می کند، که در نهایت به ایجاد جامعه ای سالم تر و پویاتر منجر می شود.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزند پروری ، رفتار ، کودکان