بررسی میزان شیوع ناهنجاری های ساختار قامتی اندام فوقانی دردانش آموزان دختر پایه ششم به هفتم به مدت سه سال

زمینه و هدف: توجه و آگاهی والدین مبنی بر پویایی و سلامت فیزیکی و جسمانی و روانی فرزندان خود که بزرگترین سرمایه جامعه محسوب می شوند بوده است چراکه هرگونه آسیب در اندام تحتانی و فوقانی باعث اختلال در عملکرد بدن می شود. هدف از این تحقیق بررسی میزان شیوع ناهنجاری های ساختار قامتی در سنین پایین در بین دانش آموزان دختر و آگاهی والدین و دانش آموزان نسبت به مشکلات ساختاری و اصلاح عارضه های قامتی بوده است. پایه ششم به هفتم یا مقطع ابتدایی به متوسطه اول مدارس دخترانه محمد شهر در استان البرز مورد سنجش و ارزیابی قرارگرفته اند در این پژوهش کلیه دانش آموزآن همراه با اولیای خود به کانون حرکت اصلاحی دینا مراجعه کرده و با استفاده از پرسشنامه خصوصیات فردی در دور اول و با استفاده از صفحه شطرنجی و خط شاقولی و تست نیویورک و آزمون های عملکردی مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفتند. در این پژوهش از نرم افزار spss۲۶ برای آنالیز داده استفاده شد.نتایج آماری: با توجه به نتایج آماری به دست آمده در پژوهش حاضر اکثریت دانش آموزان دچار حداقل یک عارضه ستون فقرات هستند. بررسی نمودارهای آماری نشان داد بیشترین عارضه های که دانش آموزان با آن درگیر بودند و به طور مشهودی در بین آنان شایع بود عارضه افتادگی شانه، پشت تابدار و سندروم متقاطع فوقانی بود. و کمترین عارضه شایع بین دانش آموزان عارضه اسکولیوز می باشد. نتیجه گیری: اکثر دانش آموزان حداقل دارای یک عارضه قامتی می باشند که به عوامل محیطی از جمله عواملی مانند عادات غلط روزمره و تکراری و ضعف عضلات، عدم شرکت در فعالیت های ورزشی و فقر حرکتی بی توجهی والدین به فعالیت های ورزشی و تغذیه نادرست فقر مالی و استفاده از تجهیزات غیراستاندارد و درنهایت وراثت ازجمله عوامل مهم و تاثیر گذار بوده است. آگاهی و علم والدین و دانش آموزان نسبت ورزش و حرکات اصلاحی و مراجعه به متخصصین حرکات اصلاحی در سنین پایین برای پیشگیری و اصلاح عارضه های ساختار قامتی و ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

ناهنجاری ، ساختار قامتی ، دانش آموزان دختر