تاثیر هشت هفته ترکیب تمرین اینتروال هوازی و استقامت عضلانی بر BMI دانش آموزان دخترغیرفعال

هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته ترکیب تمرین اینتروال هوازی و استقامت عضلانی بر BMI دانش آموزان دختر غیرفعال می باشد. روش کار : در این پژوهش نیمه تجربی، ۴۰ نفر از دانش آموز دختر غیرفعال به طور مساوی و به صورت تصافی به دو گروه بود، تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۸ هفته، سه جلسه،تمرین کردند،شامل ۲ جلسه تمرین اینتروال هوازی ( ۴ ست ۴۵ / ۶ - ۵ دقیقه ای، با شدت ۸۵ - ۶۰ % حداکثر ضربان قلب با فواصل استراحتی سه دقیقه ای) و یک جلسه تمرین استقامت عضلانی ( ۵ نوع تمرین مقاومتی بالاتنه در ۳ ست، مقاومت = ۵ - ۳درصد وزن بدن). ترکیب بدن، اوج اکسیژن مصرفی ( VO۲peak ) و استقامت عضلانی آزمودنی ها قبل و پس از ۸ هفته ارزیابی شد. آزمون کوواریانس و آزمون T زوجی برای تجزیه و تحلیل یافته ها مورد استفاده قرار گرفت.تجزیه و تحلیل ها با استفاده از SPSS نسخه ۲۲ و در سطح ۰۵ / ۰ ≤R انجام گرفت .نتایج : نتایج آزمون تی همبسته به منظور بررسی تغییرات درون گروهی متغیر BMI نشان دهنده کاهش معنی دار BMI در گروه تجربی بود ( ۰۰۱ / ۰ = p ). با این حال تغییر معنی داریدر گروه شاهد مشاهده نشد. نتیجه گیری کلی : یافته های این پژوهش نشان داد هشت هفته ترکیب تمرین اینتروال هوازی و استقامت عضلانی در کاهش معنی دار BMI دانش آموزان دختر غیرفعال موثر بود، لذا فرضیه پژوهش و یا فرض یک تحقیق پذیرفته می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات اینتروال ، استقامت عضلانی ، BMI ، دختران غیرفعال