مهاجرت اقلیمی در ایران به عنوان استراتژیسازگاری: فرصت ها و چالش ها

مقدمه: مهاجرت از دیرباز به عنوان پاسخی به عوامل مختلف زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی شناخته شده است. تغییرات اقلیمیبطور فزاینده ای مهاجرت انسان ها را تسهیل کرده و در برخیموارد آنها را سرکوب می نماید. با این حال، در زمینه تغییراتاقلیمی، مهاجرت به عنوان یک استراتژی سازگاری بالقوه، ابعادجدیدی به خود گرفته است. اینگونه مهاجرت از یک استراتژیسازگار فعال تا جابجایی اجباری در مواجهه با خطرات تهدیدکننده حیات را شامل می شود. استرس های اقلیمی، فشار بیشتری رابر جوامعی که در حال حاضر با مواردی همچون فرصت های اقتصادیمحدود، حاشیه نشینی اجتماعی یا سیاسی، حکمرانی ضعیف و تخریبمنابع زیستی مواجه هستند، وارد می نماید. مواد و روشها: اینمقاله مروری به بررسی اثرات تغییر اقلیم بر ایران، روندهایمهاجرت تاریخی، محرکها و انگیزه های مهاجرت ناشی از اقلیم وهمچنین چالش ها و مزایای انجام مهاجرت به عنوان یک اقدامسازگاری می پردازد. نتایج: این تحقیق در پی شفاف کردنپیچیدگی ها و پتانسیل مهاجرت در مقابله با آسیب پذیری تغییراتاقلیمی است و توصیه هایی برای سیاست گذاران و ذینفعان درگیر درسازگاری با تغییرات اقلیمی و استراتژیهای مدیریت مهاجرت ارائهمی کند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به آسیب پذیری ایران بهاثرات تغییرات اقلیمی، درک و پرداختن به مهاجرت به عنوان یکاستراتژی سازگاری با اقلیم، بسیار حیاتی تلقی می شود. اینمطالعه با بررسی چالش ها و فرصت های مرتبط با مهاجرت، به افزایشتاب آوری و پایداری در مواجهه با شرایط اقلیمی در حال پیشرفت،کمک موثری می باشد

کلیدواژه ها:

پناهندگان اقلیمی ، تاب آوری ، مدیریت ، تغییر اقلیم