بررسی رابطه سلامت و بهزیستی روانشناختی با فقر قابلیتی اقلیم هایروستایی و شهرهای کوچک (بررسی شهرستان لردگان استان چهارمحال وبختیاری)

مقدمه: یکی از دیدگاه های گوناگون امروزی نسبت به فقر، فقر قابل یتی است (پریور و همکاران، ۲۰۱۹ ) درنگاه قابلیتیبه فقر، فقر صرفا پایین بودن درآمد مد نظر نیست و از آن به عنوان محرومیت از قابلیت های اساسی نام بردهمی شود(یزدانی و همکاران، ۱۳۹۹ .)گذشته از معضل فقر، مسئله سلامت روان هم یکی از مهمترین مسائل زندگی در روستاها و شهرهای کوچک است.سلامت روان، به عنوان حالتی از بهزیستی کامل جسمی، ذهنی و اجتماعی یکی از مهم ترین عوامل موثر در ارتقا وتکامل انسانها است (جهانبان ی و رهبر، ۱۴۰۱ )، که با توجه به آن فرد قادر است با استرس های عادی زندگی کنار آید وبه عنوان بخشی از جامعه با دیگران مشارکت و همکاری کند (یعقوبی وهمکاران، ۲۰۱۳ ). فقر قابلیتی و سلامت روان ا زجمله موضوعاتی هستند که به نظ ر میرسد از مسائل مهم شهرها هستند. از همین رو، هدف پژوهش حاضر، بررسیرابطه سلامت روان شناختی با فقر قابلیتی اقلیم های روستایی و شهرهای کوچک است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نوع پژوهش، توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماریشهروندان شهرستان لردگان بودند که از طریق فرمول کوکران، تعداد ۲۳۴ نفر به روش تصادفی طبقه بندی شده بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه مولفه های فقرقابلیتی و سلامت روان (یزدانی و همکاران، ۱۳۹۹ ) بود. مولفه های سلامت روان شامل: ادراک خودکارآمدی ( ۴ گویه)، دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی ( ۷ گویه)، توانایی در حفظ حریم و حرمت های انسانی ( ۳ گویه)، تواناییپاسداری از عزت نفس ( ۶ گویه)، توانایی در دستیابی به آزادی های اساسی ۶ گویه، توانایی جسمی ۳ گویه و تواناییدر مشارکت های اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی ۵ گویه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t تکنمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ استفاده شد.

کلیدواژه ها:

اقلیم های روستایی ، سلامت روان شناختی ، شهر ، فقر قابلیتی