تاثیر قرنطینه در همه گیری کووید- ۱۹ بر شاخص کیفیت هوا: یک مرور سیستماتیک

مقدمه : در طول شیوع بیماری جدید ویروس کرونا ۲۰۱۹ (کوویدد- ۱۹ )، بسیاری از کشورها سیاست های اعمال محدودیت ها را برای کنترل انتقال بیماری کووید ۱۹ در نظر گرفتند. این محدودیت ها فرصتی برای بازیابی محیط بود. هدف از این مرور سیستماتیک (سیستماتیک ریویو) ارزیابی تاثیر اعمال محدودیت ها کووید ۱۹ بر شاخص کیفیت هوا AQI در سراسر جهان بود. روش جستجو: در این مطلعه از جستجوگرهای Pubmed و scienceDirect با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط استفاده گردیدو از مطالعات منتشر شده تا اسفند ۱۳۹۸ مشخص شوند. به طور کلی ۲۰ مطالعه براساس معیارهای صلاحیتی در (سیستماتیک ریویو) انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که سیاست های اعمال محدودیت های مرتبط با کووید ۱۹ با محدود کردن فعالیت های آلوده کننده هوا مانند حمل و نقل، صنعت و ساخت و ساز تاثیر مثبتی بر کاهش کیفیت هوا دارند. برای مثال در کشور هند در طی قرنطینه شاخص کیفیت هوا به میزان ۴۴ درصد کاهش یافت. در فبریه ۲۰۲۰ شاخص کیفیت هوا ۲۰ درصد بهبود یافت همچنین در سال های ۲۰۱۸ الی ۲۰۲۰ در طی قرنطینه ۳۳-۴۵ درصد از شاخص کیفیت هوا بهبود یافت. نتیجه گیری: نتایج قرنطینه نشان دادند محدودیت تردد در همه گیری کرونا منجر به کاهش ۲۰ دصدی شاخص کیفیت هوا گردید همچنین استفاده از وسایل نقلیه سبب کاهش آلاینده های مربوط به وسایل نقلیه CO,NO شد. علاه بر آن تعطیلی صنایع منجر به کاهش غلظت آلاینده های هوای غیر مرتبط با وسایل نقلیه از جمله گوگرد دی اکسید شد. در منابع آلودگی هوا ازون و ذرات ۲/۵ میکرون موجود می باشندکه کیفیت هوا را کاهش می دهند. یافته های مطالعه نشان داد که با کاهش فعالیت های انسانی شاخص کیفیت هوا بهبود پیدا می کند اما در صورت وجود گرد و غبار الودگی هوا باید به دنبال کنترل ازون و ۲/۵ میکرون باشیم زیرا آلاینده های می باشند که به راحتی حذف نمی شوند. از جمله راه های ارائه شده در کاهش الاینده های هوا ایجاد پوشش گیاهی است که تاثیر مثبتی در بهبود شاخص کیفیت هوا دارد.

کلیدواژه ها:

قرنطینه ، شاخص کیفیت هوا ، کووید-۱۹ ، SARS-CoV-۲