پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس مسئولیت پذیری و مهارت های ارتباطی در کادر درمان

زمینه و هدف: طلاق عاطفی وضعیتی است که اثر غیرقابل انکاری بر زندگی و سلامت جسمی و روانی هر یک از همسران و فرزندانآ نها دارد. این پژوهش در جهت رفع کاستی های موجود در پژوهش های پیشین و به منظور تعیین رابطه طلاق عاطفی بامسئولیت پذیری و مهارتهای ارتباطی، در کادر درمان بیمارستان فاطمیه همدان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوعهمبستگی بود، جامعه آماری کلیه کادر درمان بیمارستان فاطمیه همدان در سال ۱۴۰۰ بود. حجم نمونه شامل ۲۰۸ نفر بود که به روشنمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (۱۹۹۷)، پرسشنامهمسئولیت پذیری گاف (۱۹۸۴) و پرسشنامه مهارتهای ارتباطی کوئین دام (۲۰۰۴). داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون ورگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار آماری ۲۶ - SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج همبستگی بین طلاق عاطفی و نمرات کلپرسشنامه ها معنادار بود. بین طلاق عاطفی و مسئولیت پذیری یک همبستگی منفی معنادار وجود داشت (p<۰/۰۰۱, rho=-۰/۲۶۷)در نهایت اینکه، بین طلاق عاطفی و مهارتهای ارتباطی یک همبستگی منفی معنادار وجود داشت (p<۰/۰۰۱, rho=-۰/۲۱۱). نتایجضریب رگرسیون نیز نشان داد که مسئولیت پذیری (p<۰/۰۰۱, β=-۰/۲۵۷) و درک پیام (p<۰/۰۱, β=-۰/۱۷۶) توان پیش بینی طلاقعاطفی را داشتند و در مجموع ۹ / ۱۰ درصد از واریانس طلاق عاطفی را تبیین نمودند. جهت پرهیز از طلاق عاطفی، خصوصا درمشاغل پراسترس، میتوان به عوامل موثر بر آن توجه داشت و با آموزش مسئولیت پذیری و مهارتهای ارتباطی خصوصا مهارت درکپیام، از بروز طلاق عاطفی جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، مسئولی تپذیری ، مهارتهای ارتباطی ، کادر درمان