بررسی رابطه کیفیت زندگی در مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی با تاب آوری تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدایی شهر مشهد

پژوهش حاضر به بررسی رابطه کیفیت زندگی در مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی با تاب آوری تحصیلی دانش آموزان ششم ابتداییشهر مشهد پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی محسوب می شود و از نوع همبستگی می باشد.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان در سال ۹۸ و ۹۹ به تعداد ۱۰۱۲ نفر بود که با در نظر گرفتن تمامی دانش آموزانبا - ششم ابتدایی شهر مشهد استفاده از فرمول کوکران؛ تعداد ۳۸۴ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونهانتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق میدانی و با استفاده از پرسشنامه تاب آوری تحصیلی مارتین و مارش (۲۰۰۶)،خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان (۱۹۹۹) و کیفیت زندگی مدرسه ویلیامز و باتن (۱۹۸۱) بود. در تحقیق حاضر جهتتجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد و در کلیه تجزیه و تحلیل های آماریاین پژوهش از نرم افزار spss-۲۲ استفاده گردید. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که از میان ابعاد کیفیت زندگی مدرسه به ترتیب فرصت و رابطه با معلم توانایی پیش بینی معنادار تاب آوری تحصیلی دانش آمو زان را داشتند . همچنین از میان ابعادخودکارآمدی تحصیلی به ترتیب بافت و استعداد توانایی پیش بینی معنادار تاب آوری تحصیلی دانش آموزان را داشتند. علاوه بر آناز میان کیفیت زندگی مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی فقط خودکارآمدی تحصیلی توانایی پیش بینی معنادار تاب آوری تحصیلیدانش آموزان را داشت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری تحصیلی ، خودکارآمدی ، کیفیت زندگی مدرسه