فرصت های نو در فناوری و تکنولوژی آموزشی

هدف پژوهش حاضر، بررسی فرصت های نو در فناوری و تکنولوژی آموزشی منحصر به فرد که به ارتقاء تجربه آموزشی، افزایشمشارکت و مداخله دانشآموزان، توسعه محیطهای یادگیری تعاملی و همچنین بهبود فرآیندهای ارزیابی و بازخورد در آموزشمی پردازد. رویکرد پژوهشی به کار برده شده، کیفی و استفاده از روشهای مانند مصاحبه ها، مشاهدات، و تحلیل محتوا به منظورجمع آوری اطلاعات است. این روش ها امکان فهم عمیق تر و جزئی تر از تجربیات و دیدگاه های مخاطبان را فراهم می کنند. مبانینظری این مقاله مبتنی بر دید گاه نظریه تغییرات رفتاری، که بیانگر تاثیر فناوری و تکنولوژی بر تغییر رفتار و اعمال جامعه ی آموزشیاست، به طوری که این تغییرات میتوانند بهبود فرآیندهای آموزش و یادگیری را ترویج و تسهیل نمایند. سئوال اصلی مقاله این بودکه آیا استفاده از فناوری های آموزشی جدید میتواند بهبودی معنادار در کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان ایجاد کند و تاثیرمثبتی بر تغییر رفتار و عملکرد آنها داشته باشد یا خیر؟ یافنه های تحقیق نشان داد که استفاده از فناوری های آموزشی جدیدمیتواند بهبود قابل توجهی در فرآیندهای آموزش و یادگیری دانش آموزان داشته باشد و توانایی تحریک تغییرات مثبت در رفتار وعملکرد آنها را دارا باشد. این یافته ها نشان میدهد که فناوری های آموزشی جدید میتوانند به عنوان ابزاری موثر در بهبود کیفیتآموزش و یادگیری عمل کنند و در نهایت به توسعه مهارتها و دانش دانش آموزان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، تکنولوژی آموزشی ، تغییرات رفتاری ، کیفیت آموزش و یادگیری