شرایط و صفات قضاوت در فقه امامیه ، و تطبیق آن با قوانین جمهوری اسلامی ایران

قضاوت از مهمترین و خطیرترین امور هر جامعه است، اساس هر حکمی و انشای هر رای و تصمیمی به دست قاضی است.در دین مبین اسلام و مذاهب آن، ویژگیها و شرایط خاصی برای قضاوت در نظر گرفته شده است..در فقه امامیه،شرایط وویژگیهای قضاوت ازجمله: بلوغ ، عقل، عدالت، اسلام و طهارت مولد از اوصاف الزامی و مورد اتفاق است. قضاوت ازجمله موارد مهم و مورد تاکید در اسلام است که برای پذیرش آن ضوابط و توصیه هایی در قرآن و روایات آمده است،جمهوری اسلامی ایران بعد از استقرار ، قوانین خود را بر اساس مبانی فقه اسلامی ترسیم نمود. در این مقاله پس از بیانشرایط و صفات قضاوت در قرآن و روایات، به همین ویژگیها در قوانین جمهوری اسلامی ایران نیز اشاره شده است. هدفاز این مقاله اینست که ویژگی ها و شرایط قضاوت در فقه امامیه را بررسی وسپس آنها را با قوانین جمهوری اسلامی ایرانتطبیق دهد، این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای انجام شده است. نتایج پزوهش نشان می-دهد، که قوانین کشور تبعی ت از منابع فقهی داشته و باید در راستای اجرای عدالت همگانی، علم و دانش، همچنین حقوق واستقلال قضات ،تلاش بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

قضاوت ، ویژگیها ، فقه امامیه ، قوانین جمهوری اسلامی