نظریه ی مدل مشابه و تبیین معاد جسمانی با نگاه انتقادی بر آرای ون اینواگن

با رشد اندیشه های پوزیتیویستی و نگاه یگانه­ انگارانه به انسان، تبیین های فیزیکالیستی از انسان و معاد جسمانی شدت گرفته است. پیتر ون اینواگن فیلسوف تحلیلی، تبیینی فیزیکی با عنوان «مدل مشابه» از معاد جسمانی ارائه داده و مدعی برتری این نظریه بر تبیین های فیزیکی دیگر است. نوشتار حاضر در پی ارزیابی مدعای ون اینواگن - باتوجه به مبانی این نظریه - ابتدا به توصیف این نظریه پرداخته و سپس به ارزیابی آن می نشینید. نتیجه آنکه، نظریه مدل مشابه از منظر انسان شناسی و معرفت شناسی با نارسایی هایی مواجه است. این نظریه فاقد تبیین ملاک این همانی برای شخص دنیوی و اخروی می باشد. نظریه مدل مشابه مبتنی بر معرفت شناسی مدال - بنا بر تقریر یبلو - استوار شده است؛ ازاین رو این نظریه توانایی توجیه امکان وقوعی معاد جسمانی را ندارد. تقریر یبلو مبتنی بر باور شخص بوده و منجر به نسبیت گرایی می گردد. افزون بر این، ون اینواگن در آثار دیگرش، تقریر یبلو را باطل و منتج به شک گرایی می داند و معلوم نیست با چه توجیهی از این تقریر در مدل مشابه استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

پیتر ون اینواگن ، مدل مشابه ، بدن ربوده شده ، فیزیکالیسم ، جاودانگی