تبیین اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان بر مبنای سبک های دلبستگی: تعیین نقش میانجی بهزیستی روان شناختی

اهمال­کاری تحصیلی یکی از رفتارهای مرتبط با بافت یادگیری است که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را با چالش مواجه می سازد. هدف از این پژوهش، بررسی اثر ساختاری سبک های دلبستگی بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان با میانجی گری بهزیستی روان شناختی بود. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی_ همبستگی انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای از بین تمامی دانش­ آموزان دوره متوسطه دوم شهر شهرکرد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰، تعداد ۳۲۹ نفر نمونه (۲۲۷ دختر و ۱۰۲ پسر) انتخاب و به پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم، پاسخ دادند. داده ­ها با استفاده از آزمون مدل­سازی معادلات ساختاری در نرم ­افزار AMOS و SPSS-۲۳ تجزیه ­وتحلیل شدند. نتایج بیانگر اثر مستقیم سبک های دلبستگی ایمن (۰۵/۰>P , ۱۴/۰- =β) و اضطرابی (۰۳/۰>P , ۱۷/۰=β) بر اهمال­ کاری تحصیلی بود. همچنین بهزیستی روان شناختی اثر سبک های دلبستگی بر اهمال­ کاری تحصیلی را میانجی­ گری می­کند. دلبستگی ایمن (۰۲/۰>P , ۱۳/۰- =β) با افزایش بهزیستی به کاهش اهمال کاری تحصیلی می انجامند و در مقابل دلبستگی ناایمن اجتنابی (۰۵/۰>P , ۱۱/۰ =β) و اضطرابی (۰۳/۰>P , ۱۵/۰ =β) با کاهش بهزیستی به افزایش اهمال کاری تحصیلی می ­انجامند. این نتایج بیانگر نقش تعیین­ کننده روابط عاطفی در سلامت روانی و نظم ­دهی به رفتارهای دانش آموزان نوجوان است. از این رو به والدین و روان­شناسان توصیه می شود که در راستای بهبود مشکلات تحصیلی دانش آموزان، بهبود روابط و پیوندهای عاطفی مهم با آنان را مورد توجه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

دلبستگی ، بهزیستی روان شناختی ، اهمال کاری تحصیلی ، نوجوانان