مقایسه دو فناوری جذب کربن پس از احتراق و فناوری جذب کربن مستقیم از هوا از نظر اقتصادی

با صنعتی شدن جامعه جهانی و نیاز روز افزون انسان به انرژی، میزان استفاده از سوخت های فسیلی جهت تامین انرژی مورد نیاز انسان ها به سرعت در حال افزایش است که این امر باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه ای شده است که عامل اصلی گرمایش جهانی می باشد. از طرفی سوخت های فسیلی درحال اتمام می باشد و نیاز به جایگزین کردن انرژی های تجدیدپذیر به جای انرژی های فسیلی به شدت حس می شود. از این رو دانشمندان و همچنین آژانس بین المللی انرژی، فناوری جذب کربن را یکی از راهکارهای اصلی کنترل انتشار کربن که اصل یترین گاز گلخانه ای می باشد را معرفی نموده اند. این فناوری شامل روش های مختلفی برای جذب کربن می باشد. درحال حاضر مشکل اصلی این فناوری هزینه ی بسیار بالای آن است که باتوجه به موضوع منحنی یادگیری ( Learning curve ) می توان امیدوار بود که هزینه تمام شده ی جذب کربن از این فناوری تا سال ۲۰۵۰ به طور چشمگیری کاهش می یابد. در این پژوهش به مطالعه و مقایسه ی اقتصادی دو روش، فناوری جذب کربن پس از احتراق و فناوری جذب کربن مستقیم از هوا پرداخته می شود که نتایج نشان داد که در سال ۲۰۵۰ روش جذب مستقیم از هوا که درحال حاضر گران ترین روش جذب کربن می باشد با کاهش چشمگیر هزینه جذب کربن، امکان رقابت با روش جذب کربن پس از احتراق که درحال حاضر هزینه کمتری نسبت به بقیه فناوری ها را دارد، خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

جذب کربن ، گازهای گلخانه ای ، گرمایش جهانی ، جذب مستقیم از هوا