موزه های دانشگاهی به عنوان فضاهای آموزش: مورد مطالعه موزه های دانشگاه گیلان

موزه ها مراکزی برای حفاظت، مطالعه و تامل در فرهنگ و میراث هستند. در بافت موزه، اشیاء نه صرفا به عنوان مصنوعات بلکه به عنوان آثاری که در اهمیت فرهنگی قرار دارند به بازدیدکنندگان ارائه می شوند. یکی از وظایف اصلی موزه ها تلاقی اشیا با فرهنگ گذشته و حال است، از این رو، موزه ها نه صرفا مسئول حفظ آثار، بلکه به عنوان فضاهای آموزشی نیز از نو بازتعریف می شوند. در فضای موزه، بازدیدکنندگان با توجه به ظرفیت ها و مهارت های شناختی و سوابق تحصیلی خود به این گونه معانی به صورت ذهنی نزدیک می شوند. موزه ها ی دانشگاهی شاخه ای از انواع موزه ها است که به عنوان آزمایشگاهی جهت آموزش دانشجویان عمل می نماید. این موزه ها ، به تاریخ آموزش و پرورش توجه دارند و با حفظ میراث فرهنگی مرتبط با آموزش، به راحتی می تواند مطالبی را برای اهداف مطالعاتی و پژوهشی فراهم کنند. از این رو بسیاری از دانشجویان در مقطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی خواهند توانست طیف گسترده ای از فعالیت ها مطالعاتی خود را پوشش دهد و همچنین به عنوان عاملی در جهت برانگیختن علائق مرتبط با رشته های تحصیلی نیز گردد. دانشگاه گیلان دارای ۳ فضای موزه ای مجزا (موزه دانشگاه، موزه اسناد نهضت جنگل و موزه تاریخ طبیعی) و دو مرکز وابسته (مرکز کوشیار شناسی و آزمایشگاه انسانشناسی زیستی) است که اشیا و آثار ارزشمندی را به در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می دهد. در این پژوهش به نقش موزه دانشگاهی دانشگاه گیلان در پاسخ به نیازهای دانشجویان و نیز به عنوان محلی جهت آموزش های تکمیلی مدارس ابتدایی تا متوسطه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

موزه ها ی دانشگاهی ، منابع آرشیوی ، تاریخ شفاهی ، برنامه های آموزشی موزه ها .