مفهوم شناسی ارزشیابی در آموزش و پرورش و تاثیر آن بر ارزشیابی در مدارس دوره ابتدایی شهرستان شهرضا در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

ارزشیابی یعنی اندازه گیری ارزش یک برنامه ی آموزشی برای تعیین درجه ی تاثیر و سودمندی آن. ارزشیابی از گذشته تا کنون در تمام امور زندگی آدمی نقش مهمی داشته است و آموزش نیز جزو جدایی ناپذیر زندگی بشر است . ارزیابی گامی مهم در جهت کسب نتایج و بهبود عملکرد در آموزش و پرورش محسوب می شود و اگر ارزشیابی با تنوع محتوای درسی و دانش معلم و آگاهی فراگیر همراه شود؛ می تواند این امکان را ایجاد کند که شیوههای صحیح را از موارد نامطلوب جدا کرده و رشد نظام آموزشی را به وجود آورد. هدف از این پژوهش بررسی مفاهیم و تعاریف مختلف ارزشیابی از نگاه صاحب نظران علوم تربیتی و ارزشیابی آموزشی است که در سیستم آموزش و پرورش ایران مورد توجه هستند. دادههای لازم به روش مطالعه توصیفی - تحلیلی از طریق اطلاعات کتابخانه ای جمع آوری شده است و این مفاهیم در اختیار ۱۰۰ نفر ازمدیران، معلمان و دست اندرکاران آموزش ابتدایی در شهرستان شهرضا در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ قرار گرفت و به روش پرسشنامه ، میزان اثرگذاری آن سنجیده شد. در نتیجه ی این پژوهش سعی شده است که با توجه به اهمیت ارزشیابی ، شناخت مفاهیم و تعاریف مختلف در آموزش ابتدایی ، از این مقوله و فهم تفاوت میان واژگان ارزشیابی و ارزیابی حاصل شود و مشخص شد که مدیران و معلمان این مقطع تحصیلی با شناخت تعاریف مختلف می توانند ارزشیابی های بهتر و سنجیدهتری در حیطه ارزشیابی توصیفی انجام دهند.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، ارزیابی ، نظام آموزشی ، آموزش ابتدایی ، مفاهیم