شناسایی و پهنه بندی خطر وقوع سیل در استان کرمانشاه

در حال حاضر سیلاب یکی از بلایای طبیعی است که خسارت مالی و جانی زیادی در جهان به همراه دارد. با توجه به اینکه استان کرمانشاه در معرض خطر سیل قرار دارد، ضرورت شناسایی و پهنه بندی آسیب پذیری سیل بیش ازپیش موردتوجه قرار گرفته است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش شناسایی و پهنه بندی مناطق سیل خیز استان کرمانشاه است. روش تحلیل این پژوهش مبتنی بر روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (ARCGIS) بوده است. بدین منظور مهم ترین عوامل موثر در ایجاد سیل شامل شیب، توپوگرافی استان، تراکم شبکه زهکشی، بارش، زمین شناسی، پوشش گیاهی، فرسایش خاک، کاربری اراضی و فاصله از رودخانه شناسایی شده است. پس از وزن دهی عوامل و همپوشانی لایه ها، نقشه پهنه بندی خطر سیل در استان کرمانشاه تهیه شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که نواحی مرکزی استان کرمانشاه از وضعیت وقوع خطر سیل بیشتری نسبت به نواحی دیگر برخوردار است. همچنین نواحی شمال غربی به سمت جنوب به دلیل پوشش گیاهی مناسب از کمترین میزان وقوع سیل برخوردار بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که می دهد که ۲۴ درصد استان، در معرض آسیب پذیری بسیار زیاد، ۱۵.۸ درصد آسیب پذیری زیاد، ۱۱.۶ درصد آسیب پذیری متوسط، ۳۰.۷ درصد آسیب پذیری کم و ۱۷.۹ درصد آسیب پذیری خیلی کم قرار دارد. بنابراین توجه به حریم رودخانه، جلوگیری از تغییر کاربری اراضی و مهار آب از طریق طرح های آبخیزداری از مهم ترین پیشنهاد این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، سیلاب ، کرمانشاه ، تحلیل سلسله مراتبی