عقلانیت و آموزش تاریخ در نهج البلاغه

تاریخ، شرح زندگی اجتماعی گذشته انسان است. این علم دارای فوایدی برای مشاغل مختلف از جمله حاکمان سیاسی و عموم مردم در حرفه های گوناگون می باشد. قرآن کریم انسان ها را به گردش در زمین و قصه های گذشتگان و عبرت آموزی از سرگذشت آنان دعوت می کند. این دعوت به سیر در تاریخ برای سرگرمی و داستان سرایی صرف نیست، بلکه منظور پند گرفتن از گذشتگان و ساختن زندگی حال و آینده است. نهج البلاغه نیز با تکیه بر قرآن به تاریخ توجه ویژه ای دارد. سوال این است که نهج البلاغه چرا و چگونه و از چه ابعادی به آموزش تاریخ پرداخته است. این پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای به ویژه تکیه بر قرآن کریم و نهج البلاغه، به نگارش درآمده، به این واقعیت رسیده که امام علی (ع) علاوه بر متکی بودن به تعالیم آسمانی و قرآن، با عقلانیت و حکمت خاص خویش در آموزش تاریخ مستقیما به موارد مهمی مانند آموزش و تفکر، مطالعه، استدلال، بصیرت، فهم و علم تاکید نموده و در مقام یک عالم ممتاز با عقلانیت عالمانه و هنرمندانه حوادث و صحنه های تاریخی را برای عبرت آموزی انسان ها برای ساختن حال و آینده و امور دنیوی و اخروی بیان فرموده است.

کلیدواژه ها:

آموزش تاریخ ، قرآن ، نهج البلاغه ، عقلانیت.