تاثیر نگرش جبری و هندسی در بهینه سازی توسعه گره های سه بعدی در معماری ایران دوره سجلوقی

ریاضیات در معماری اسلامی ازجمله جبر و جبر هندسی تاثیر درخور توجهی در ریاضیات مدرن و ریاضی دانانی همچون دکارت گذاشه است؛ بااین حال به بررسی و نقش این دستاورد در ریاضیات به دلیل عدم درک جامع از ریاضیات معماری اسلامی کمتر توجه شده است. برای رفع این شکاف، در پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی و روش پژوهش ترکیبی تاریخی   انتقادی و روش تحلیل محتوا به صورت کیفی با استدلال استقرایی و قیاسی به طبقه بندی جامع ریاضیات در معماری و سپس با توجه به داده های به دست آمده، به تحلیل رویکرد جبر هندسی در معماری پرداخته شده است. پرسش اصلی پژوهش عبارت است از: نگرش جبری و هندسی در ریاضیات معماری چیست و چه تاثیری در تزئینات دوره سلجوقی گذاشته است؟ اهمیت بررسی این نگرش تاثیرات بلندمدت آن در معماری اسلامی و نیز توسعه آن در معماری معاصر، می تواند فرصتی برای معاصرسازی روش های پیشرو فراهم کند. هدف این پژوهش، شناسایی لایه های جبری و هندسی و کاربرد آن در تزئینات دوره سلجوقی است، که متمرکز بر شناسایی پیچیدگی های ریاضی در عناصر تزئینی این دوره بوده است. دستاورد این پژوهش آشکارساختن چگونگی ادغام جبر و هندسه در طرح های گره های سه بعدی و تزئینات دوره سلجوقی بوده است. برای سهولت افراد با دانش ریاضیات متفاوت، روش محاسباتی و جبر در لایه نهان و هندسه در لایه آشکار به کار رفته است؛ درنتیجه انتظار می رود که در ریاضیات هر موضوعی شامل چهار زمینه اصلی روش های بهینه سازی، روش ها و ابراز طراحی، مفاهیم و نیز امکان تعامل با معماری باشد.

کلیدواژه ها:

ریاضیات اسلامی ، جبر و جبر هندسی ، تزئینات دوره سلجوقی ، بهینه سازی ، معاصرسازی