پیش بینی کننده های شخصیتی بی صداقتی تحصیلی با نقش واسطه ای اهمال کاری و امید به آینده تحصیلی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز

هدف اصلی پژوهش بررسی پیش بینی کننده های شخصیتی بی صداقتی تحصیلی با نقش واسطه ای اهمال کاری و امید به آینده تحصیلی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف گذاری، کاربردی و از نظر روش شناسی، توصیفی- همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر، دانشجویان پسر کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی ۴۰۲-۱۴۰۱ بود. با هدف بررسی پرسش های این پژوهش، تعداد ۲۵۰ نفر از دانشجویان کارشناسی پسر دانشگاه شیراز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه پنج عاملی شخصیت کاستا و همکاران (۲۰۰۴) فرم کوتاه، پرسشنامه بی صداقتی تحصیلی بشیر و بلا (۲۰۱۸)، مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴) و مقیاس امید تحصیلی خرمایی و کمری (۱۴۰۰) فرم دانشجویی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین مولفه های وجدانی بودن، گشودگی، برون گرایی و توافق گرایی با بی صداقتی ارتباط معکوس و معنادار وجود دارد ولی بین نوروزگرایی و بی صداقتی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. بین مولفه های وجدانی بودن، گشودگی، برون گرایی و توافق گرایی با اهمال کاری ارتباط معکوس و معنادار وجود دارد ولی بین نوروزگرایی و اهمال کاری ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. بین مولفه های وجدانی بودن، گشودگی، برون گرایی و توافق گرایی با امید به آینده ارتباط مستقیم و معنادار وجود دارد ولی بین نوروزگرایی و امید به آینده ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد. امید بر آینده تحصیلی از طریق اهمال کاری تحصیلی بر بی صداقتی تحصیلی تاثیر غیرمستقیم دارد. بین مولفه های وجدانی بودن، نوروزگرایی، گشودگی، برون گرایی و توافق جویی با بی صداقتی با هر یک از نقش های واسطه ای اهمال کاری و امید به آینده ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین بین مولفه های وجدانی بودن، گشودگی، برون گرایی و توافق جویی بر اهمال کاری با نقش واسطه امید به آینده ارتباط معناداری وجود دارد و بین نوروزگرایی بر اهمال کاری با نقش واسطه ای امید ارتباط معکوسی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بی صداقتی تحصیلی ، عوامل شخصیتی ، اهمال کاری تحصیلی ، امید به آینده