تعامل بین خانواده و مدرسه در سند تحول بنیادین و راهکارهای تقویت ارتباط این دو نهاد

رابطه خانه و مدرسه، تعاملی دو طرفه است. هر دو نهاد تربیتی باید به نقش خود عمل کنند تا تعلیم و تربیت ثمربخش شود و در صورت ناهماهنگی میان ویژگی های خانواده با ویژگی های کلی مدرسه، کارکرد مدرسه با مشکلاتی مواجه می شود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق شامل معلمان مدارس ابتدایی و والدین شهرستان ملارد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ است. تعداد ۳۸۴ نفر اولیا و ۳۲۷ نفر معلم به عنوان نمونه بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است. همچنین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها، توسط ۳ نفر از متخصصان حوزه آموزش و پرورش مورد بررسی و مورد تایید قرار گرفت و میزان پایایی پرسشنامه اولیا و مربیان ۹۳۲/۰ و پرسشنامه مدیران و مربیان ۹۲۵/۰ بدست آمد. یافته های پژوهش بیانگر توجه مطلوب سند تحول بنیادین به امر مشارکت اولیا در اداره امور مدرسه و نه تعیین اهداف کلان مدرسه می باشد و همچنین مشخص شد که مربیان مدرسه تمایل بیشتری نسبت به والدین در مشارکت اولیا در امور مدرسه دارند.

کلیدواژه ها:

تعامل ، خانواده ، مدرسه ، سند تحول بنیادین.