ارزیابی شاخص های رشد هوشمند در محله ابیوردی شیراز

رشد هوشمند یکی از مفاهیم نوین در برنامه ریزی شهری است که هدف آن ایجاد محیط های شهری پایدار، قابل زندگی و سازگار با محیط زیست است. رشد هوشمند بر اصولی مانند تراکم مناسب، تنوع کاربری زمین، دسترسی به حمل ونقل عمومی، حفاظت از فضاهای باز و ارتقاء کیفیت زندگی تمرکز دارد با توجه به اهمیت این موضوع، تحقیق حاضر به بررسی و تحلیل شاخص های رشد هوشمند در محله ابیوردی شیراز می پردازد. هدف از این تحقیق بررسی وضعیت محله ابیوردی از نظر شاخص های رشد هوشمند و ارائه پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت موجود است. این مقاله سعی دارد تا نقاط قوت و ضعف محله را شناسایی و راهکارهایی برای بهبود وضعیت رشد هوشمند ارائه دهد. در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. جامعه آماری شامل ساکنان محله ابیوردی و کارشناسان شهری می باشد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که بر اساس شاخص های رشد هوشمند طراحی شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون t تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها نشان داد که محله ابیوردی از نظر شاخص های رشد هوشمند در برخی زمینه ها دارای نقاط قوت و در برخی دیگر دارای نقاط ضعف است. به طور خاص، شاخص های حمل ونقل عمومی، فضای سبز و زیرساخت های هوشمند در وضعیت بهتری قرار دارند، در حالی که شاخص های مدیریت پسماند و انرژی های تجدیدپذیر نیاز به بهبود دارند.

کلیدواژه ها:

رشد ، رشد هوشمند ، توسعه شهری