بررسی میزان تاثیر استراتژی های مدیریت تعارض بر استرس شغلی کارمندان بخش اورژانس بیمارستانهای مشهد

مدیریت تعارض یکی از مسائل مهمی است که راهنمای علمی مدیر در مواجهه با موقعیتهای متعارض بوده و در شکل دهی رفتار آنها برای اتخاذ تصمیمات جهت مقابله با تعارضات سازمانی موثر خواهد بود. از آنجا که هر مدیری در محیط سازمان خود با تعارض روبروست و هر رفتار و نحوه برخورد هر مدیر هنگام تعارض با کارکنان و یا ایجاد تعارض بین خود کارکنان، در فشار روانی آنان موثر است، به همین منظور به جهت استفاده بهینه از تعارضات که موجب اثرات سودمند بر کارکنان می شود و موجب فشار روانی کمتر در آنان میگردد، پژوهش حاضر به بررسی میزان تاثیر استراتژیهای مدیریت تعارض بر استرس شغلی کارمندان بخش اورژانس بیمارستانهای مشهد پرداخته است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزو پژوهشهای کاربردی و از لحاظ روش تحقیق جزو پژوهشهای توصیفی، و از لحاظ گردآوری داده ها جزو طرحهای همبستگی میباشد. داده های مورد نیاز به کمک ابزار پرسشنامه گردآوری شده است. برای بررسی استراتژیهای مدیریت تعارض از پرسشنامه مدیریت تعارض پوتنام و ویلسون و برای بررسی استرس شغلی از پرسشنامه استرس شغلی هلریجل و اسلو کام استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از کلیه پرسنل بخشهای اورژانس بیمارستانهای مشهد (فارابی، ۱۷ شهریور ،آریا، ۲۲ بهمن) که تعداد کل آنها ۵۵ نفر میباشد و نمونه مورد نظر با استفاده از جدول برآورد حجم نمونه کرجرسی و مورگان ۴۸ نفر انتخاب شد. با توجه به نتایج آماری بدست آمده از این پژوهش میتوان ادعا کرد که در سطح معنی داری (۰.۰۵) ، متغیر استراتژی عدم مقابله به میزان (۰.۳۸۲) بر متغیر استرس شغلی تاثیر منفی و معنادار، متغیر استراتژی راه حل گرایی به میزان (۰.۲۸۹) بر متغیر استرس شغلی تاثیر مثبت و معنادار و متغیر استراتژی کنترل به میزان (۰.۴۵۷) بر متغیر استرس شغلی کارکنان تاثیر مثبت و معنی دار دارد.

کلیدواژه ها:

تعارض ، مدیریت تعارض ، استراتژیهای مدیریت تعارض ، استرس ، استرس شغلی