بررسی الگوی ساختاری رابطه بین سندرم فومو با نوموفوبیا با میانجی گری استرس والدگری در نوجوانان شهر اصفهان

مقدمه: استفاده زیاد از گوشی های هوشمند می تواند با تاثیر منفی روانشناختی موسوم به نوموفوبیا همراه باشد. پژوهش حاضر به بررسی الگوی ساختاری رابطه بین سندرم فومو با نوموفوبیا با میانجی گری استرس والدگری در نوجوانان شهر اصفهان پرداخته است.روش: روش مورد استفاده طرح توصیفی- ساختاری - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان مشغول به تحصیل درسال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مقطع تحصیلی دبیرستان دوره اول شهر اصفهان بود. نمونه پژوهش شامل ۲۴۴ نفر از نوجوانان دختر و پسر مشغول به تحصیل درسال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مقطع تحصیلی دبیرستان دوره اول شهر اصفهان ، که به شیوه دردسترس انتخاب شدند. افراد نمونه، مقیاس نوموفوبیا یلدریم و کوریا (۲۰۱۵)، مقیاس فومو پرزیبلسکی و همکاران (۲۰۱۳م) و فرم کوتاه استرس والدگری  آبیدین (۱۹۹۵م) را تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد، سندروم فومو با نوموفوبیا رابطه مستقیم و معناداری دارد. همچنین رابطه سندروم فومو با استرس والدگری نیز معنادار می باشد. از طرفی استرس والدگری با نوموفوبیا رابطه مستقیم ومعناداری دارد و نیز استرس والدگری به طور معناداری رابطه سندروم فومو با نوموفوبیا را میانجی گری می کند. (۰۵/۰>p)بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد مدل بررسی الگوی ساختاری رابطه بین سندرم فومو با نوموفوبیا با میانجی گری استرس والدگری از برازش مطلوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

نوموفوبیا ، فومو ، استرس والدگری