ارزیابی عملکرد دانه آفتابگردان و ویژگی های خاک تحت تاثیر کودهای شیمیایی و دامی و روشهای مختلف خاکورزی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 58
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CSR-6-1_006
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1403
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر کودهای دامی و شیمیایی بر ویژگیهای خاک و عملکرد دانه آفتابگردان به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. عامل اصلی روشهای خاک ورزی شامل گاوآهن برگردان دار + دیسک، پنجه غازی + دیسک، و دیسک بود. عامل فرعی سطوح کودی شامل عدم مصرف کود، ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار دی آمونیوم فسفات، کود دامی ۲۵ تن در هکتار+دی آمونیوم فسفات ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار، کود دامی ۵۰ تن در هکتار + دی آمونیوم فسفات ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار، کود دامی ۲۵ تن در هکتار، کود دامی ۵۰ تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که بیش ترین تخلخل خاک در عمق ۲۰ سانتی متر (۸۲ درصد) با کاربرد دی آمونیوم فسفات ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار در شرایط خاک ورزی پنجهغازی + دیسک و در عمق ۴۰ سانتیمتر (۸۶/۸ درصد) با کاربرد ۵۰ تن کود دامی در هکتار در شرایط پنجه غازی + دیسک و بیش ترین وزن هزار دانه (۱۴/۲درصد) و عملکرد دانه (۸۴/۸ درصد) با کاربرد کود دامی ۲۵ تن در هکتار در شرایط خاک ورزی گاوآهن برگرداندار + دیسک بدست آمد. خاک ورزی با دیسک به همراه کود دی آمونیوم فسفات ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار جهت حفظ رطوبت خاک مناسب بود و در این راستا، اگر کاهش مصرف نهاده های شیمیایی مدنظر قرار بگیرد، کاربرد کود دامی ۲۵ تن در هکتار در شرایط خاک ورزی با دیسک برای حفظ رطوبت خاک توصیه میشود. همچنین به منظور افزایش عملکرد دانه و وزن هزار دانه می توان کاربرد کود دامی ۲۵ تن در هکتار را در خاک ورزی متداول توصیه کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیاوش آریافر
دانش آموخته دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
علیرضا سیروس مهر
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
عیسی خمری
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
سید احمد قنبری
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
اسماعیل سیدآبادی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :