ساخت یک اندود بر پایه گچ و بررسی خواص عایق بندی حرارتی آن

تحقیق حاضر تلاش کرده است ضمن معرفی یک اندود بر اساس تلفیقی از مصالح نوین و کهن، گامی هرچند کوچک در پیشرفت صنعت عایق­ های حرارتی چه از نظر کیفیت و چه از بابت هزینه بردارد. در تولید این اندود که بر پایه گچ می ­باشد در مرحله اول، بررسی ­ها و آزمایش ­هایی بر روی مصالح متفاوتی از جمله انواع مخلوط کاهگل سنتی صورت گرفت. سپس محصول نهایی با ترکیب مصالح در دسترس مانند گچ، خاک رس، پودر چوب، پشم شیشه و برخی مواد نانو با هدف تولید یک اندود با ضریب هدایت حرارتی کمتر از اندودهای موجود حاصل گردید. این اندود مانند اندود گچ برای اندودکاری داخل ساختمان استفاده می­شود و دارای محاسنی از جمله عدم داشتن پل حراررتی در کل سطح، نداشتن درز و شکاف و همچنین نداشتن تخریب و ریزش به­ مرور زمان به ­دلیل چسبندگی بالا می ­باشد. قابل ذکر است نتایج به ­دست آمده نشان می ­دهد که ضریب هدایت حرارتی اندود ساخته شده با ضخامت ۵۰ میلی­متر برابر با W/m.k۲۱/۰ می ­باشد که در مقایسه با ملات­ های دیگر از جمله گچ، ماسه سیمان، کاهگل و ملات گچ و ماسه (در حالت نمونه با ابعاد برابر) دارای ضریب هدایتی پایین ­تر و همچنین قابلیت ماندگاری بیشتر انرژی در فضای اتاق می­ باشد. شایان ذکر است میزان کاهش ضریب هدایت حرارتی اندود معرفی شده در مقایسه با اندودهای گچ، ماسه سیمان، کاهگل و ملات گچ و ماسه به­ ترتیب برابر با ۵۳، ۸۷، ۳۸ و ۷۶ درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

اندود جدید ، کاهگل ، گچ ، عایق حرارتی ، ضریب هدایت حرارتی