مقادیر بهینه ابعاد و بازشوی پنجره در بناهای مسکونی اقلیم گرم و مرطوب شهر عسلویه

در اقلیم گرم و مرطوب به دلیل دما و رطوبت بالا، ایجاد منطقه آسایش در شرایط بحرانی، تنها از طریق تهویه طبیعی امکان­پذیر نیست. استفاده مداوم از سرمایش مکانیکی، ساکنین بنا را از هوای تازه، محروم و سلامت آن­ها را تهدید می­کند. پوسته به ­ویژه پنجره ­های ساختمان، بر تبادل حرارت میان درون و بیرون، بارهای سرمایشی و تقاضای انرژی بنا و آسایش ­حرارتی ساکنین تاثیرگذار هستند. در پژوهش حاضر، از طریق شبیه ­سازی در نرم ­افزار دیزاین­ بیلدر، با هدف به حداقل­ رساندن ساعات نارضایتی و حرارت ناشی از تابش خورشیدی هنگام بهره­گیری از تهویه طبیعی، ضمن بررسی تاثیرگذاری جنس جداره­ های بنا و شیوه سایه ­اندازی روی پنجره­ ها بر نسبت بهینه پنجره به سطح نما، با روش بهینه ­سازی، ابعاد و میزان بازشوی بهینه پنجره­ ها در ساختمان­های مسکونی شهر عسلویه تعیین شد. برای پیکربندی ­های مختلف متداول و بهینه، مجموع ساعاتی که می­توان از طریق تهویه طبیعی به آسایش ­حرارتی دست یافت، محاسبه شد. مطابق با یافته­ ها، جنس شیشه (ضرایب عبور نور مرئی و انتقال حرارت) و بهره حرارتی خورشید، مهم­ترین عامل در تعیین مقادیر بهینه هستند. در نسبت ۳۰%، با مصالح بهینه، دریافت حرارت از ۳۵۷۴ کیلووات طی یک سال، به ۲۷۰ رسید. مقادیر ۱۰%، ۱۶%، ۱۸%، ۲۰%، ۲۲%، ۲۴%، ۲۶%، ۳۲%، ۳۴%، ۳۶% برای نسبت پنجره به دیوار، با میزان بازشوی پنجره به ­ترتیب برابر با ۷۵%، ۴۹%، ۸۴%، ۵۴%، ۶۶%، ۳۶%، ۹۴%، ۳۸%، ۵%، ۵%، بهینه هستند.

کلیدواژه ها:

نسبت پنجره به دیوار ، آسایش حرارتی ، تهویه طبیعی ، بهینه سازی ، ضریب بهره حرارتی خورشیدی ، عسلویه