شناسایی و اولویت بندی پیشران های توسعه کسب و کارهای کارآفرینی در بخش زراعت و باغداری (مورد مطالعه: شهرستان تویسرکان)

توسعه کارآفرینی کشاورزی پتانسیلی برای کمک به تنوع بخشی به منابع درآمد و اشتغال است که فرصت های مناسبی را برای کاهش مخاطرات معیشتی فراهم می کند. ترویج کارآفرینی در بخش کشاورزی از مناسب ترین گزینه ها برای رونق کسب و کارهای کشاورزی و افزایش ارزش افزوده حاصل از صادرات محصولات کشاورزی و به ویژه راهبردی اساسی در جایگزین کردن درآمدهای حاصل از بخش کشاورزی به جای نفت می باشد. در این پژوهش سعی شده است مهمترین پیشران های توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی که منجر به بهبود و توسعه هرچه بیشتر و بهتر کارآفرینی کشاورزی می گردد، شناسایی و اولویت بندی گردد. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و به لحاظ محتوا از نوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان کشاورزی به تعداد ۳۸ نفر و کشاورزان نمونه شهرستان تویسرکان به تعداد ۳۵ نفر تشکیل می دادند که از میان آنان ۴۰ نفر (۲۰ نفر کارشناس کشاورزی و ۲۰ نفر کشاورز نمونه) با معرفی جهاد کشاورزی شهرستان تویسرکان به عنوان نمونه و به شیوه نمونه-گیری دردسترس انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته بهره برداری شده و برای تجزیه و تحلیل آنها از روش دلفی، آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، T تک نمونه ای، ضریب کندال، تحلیل عاملی تائیدی، فریدمن و t مستقل توسط نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۵ و PLS نسخه ۳ استفاده شده است. نتایج فراتحلیل، شناسایی ۵ گروه از پیشران های توسعه کارآفرینی کشاورزی شامل پیشران های فردی، اجتماعی، اقتصادی، محیطی و مدیریتی را نشان می دهد. که در این میان فراوانی و تکرار پیشران های محیطی بیشتر از سایر پیشران ها بوده و دارای بالاترین اولویت بندی هستند.

کلیدواژه ها:

پیشران ها ، کارآفرینی ، کشاورزی ، توسعه ، کسب و کار