رابطه طرح واره‫های هیجانی و تاب آوری با درماندگی ‬ روانشناختی والدین کودکان استثنایی

تولد کودک استثنایی بر روابط میان اعضای خانواده و روابط اجتماعی آن ها تاثیر نامطلوب می گذارد. در چنین شرایطی ممکن است والدین شوک زده شده و علائمی از قبیل افسردگی، اضطراب و یا استرس را تجربه کنند و پیامدهایی پرخاشگری، انکار و احساس گناه را نشان دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه طرح واره های هیجانی و تاب آوری با درماندگی روانشناختی والدین کودکان استثنایی بوده است. پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان استثنایی تعیین شده از بین تعداد ۶ مدرسه استثنایی توسط اداره آموزش و پرورش استثنایی مشهد تعیین شد که از این میان به روش نمونه‫گیری خوشه‫ای ۱۵۰ نفر انتخاب گردید. جهت سنجش تاب‫آوری از پرسشنامه تاب‫آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳)، جهت سنجش درماندگی روانشناختی از پرسشنامه لوی باند و لوی باند (۱۹۹۵) و جهت سنجش طرح واره های هیجانی از پرسشنامه طرح واره های هیجانی لیهی (۲۰۰۲) نسخه تجدید نظرشده ۲۲ سوالی شاهورانی و خرمایی (۱۳۹۷)، استفاده شد. یافته‫های این پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین طرح واره های هیجانی و تاب‫آوری با درماندگی روانشناختی در والدین کودکان استثنایی وجود دارد. نتایج پژوهش نشان داد بین طرح واره های هیجانی و درماندگی روانشناختی در والدین کودکان استثنایی رابطه معنی‫داری وجود دارد. از آنجاکه با افزایش تاب‫آوری، درماندگی روانشناختی کاهش می‫یابد، لذا پیشنهاد می شود آموزش تاب‫آوری به والدین کودکان استثنایی در اولویت قرار گیرد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

کلیدواژه ها:

طرح واره های هیجانی ، تاب آوری ، درماندگی روانشناختی.‬