بررسی رابطه بین روش تربیت والدین با هوش هیجانی و خلاقیت دانش آموزان

خلاقیت یکی از مهم ترین فرایندهای شناختی انسان و توانایی خلق افکار و آفرینش چیزهای بدیع و مفید است. هوش هیجانی نیز مجموعه ای از قابلیتهای غیرشناختی است که توانایی فرد را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزایش می دهد و عامل موثر و تعیینکننده در برآیندهای زندگی واقعی مانند موفقیت در مدرسه و تحصیل، موفقیت در شغل و روابط بین شخصی و به طورکلی در کنشوری سلامت است. در این راستا والدین، اولین سازندگان خانواده اند و علاوه بر خصوصیات ژنتیکی، ویژگیهای شخصیتی، رفتاری و فکری آنان نیز تاثیر زیادی بر فرزندان خواهد داشت. لذا سبک های فرزندپروری والدین می تواند نقش موثری در خلاقیت و هوش هیجانی آنان داشته باشد. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی بر آن است تا به بررسی بررسی رابطه بین روش تربیت والدین با هوش هیجانی و خلاقیت دانش آموزان بپردازد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، الگوی های فرزندپروری ، هوش هیجانی ، خلاقیت.