همکاری بین والدین و معلمان در زمینه اشکال کاربردی همکاری

هدف: توسعه روابط خانواده و مدرسه از طریق اشکال مختلف همکاری سنتی و نوآورانه امکان پذیر است. این مقاله نتایج پژوهشی را با هدف شناسایی اشکال همکاری خانواده و مدرسه با تاکید بر مقطع ابتدایی ارائه می کند. این تحقیق با هدف کشف اشکال ترجیحی همکاری بین والدین و معلمان و همچنین تعیین اینکه آیا بین آموزش والدین و اشکال همکاری مورد استفاده از نظر آماری ارتباط معناداری وجود دارد یا خیر.مواد و روش ها: ابزار پژوهش، پرسشنامه ساخت ما بود که برای والدین کودکان دوره ابتدایی طراحی شده بود. یافته های تحقیق را با استفاده از روش های آمار توصیفی و روش آماری به نام تحلیل رگرسیون لجستیک ترتیبی ارزیابی کردیم. سپس پایایی و روایی (همسانی درونی) پرسشنامه را با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار دادیم.نتایج: تحقیقات ما نشان داده است که پرکاربردترین شکل همکاری بین خانواده و مدرسه همچنان ملاقات والدین به عنوان سنتی ترین شکل همکاری است. والدین اغلب از اشکال نوآورانه همکاری (کلاس های آزاد، فعالیت های فوق برنامه سازماندهی شده توسط مدرسه یا جعبه پیشنهادات برای والدین) استفاده نمی کنند.

کلیدواژه ها:

والدین ، آموزش والدین ، معلم ، همکاری ، اشکال همکاری