همبستگی باندهای فرکانسی سیگنال الکتروآنسفالوگرام با نرخ ضربان قلب در هنگام مدیتیشن

هدف از این مطالعه تحقیق راجع به سنکرونیزاسیون دینامیک رفتاری نرخ ضربان قلب (ECG) و سیگنال مغزی (EEG) در هنگام مدیتیشن است. بدین منظور سیگنال های الکتروآنسفالوگرام و نرخ ضربان قلب هفت مدیتیتور زن در دو حالت قبل و در هنگام مدیتیشن درقالب دو مجموعه مجزا جمع آوری شد. توان هر دو سیگنال مغزی و قلبی با استفاده از چگالی طیف توان تخمین زده شد. ماکزیمم توان امواج آهسته تر آلفا (کانال های Cz و Pz) و امواج سریع تتای سیگنال EEG در هنگام مدیتیشن نسبت به قبل از آن افزایش می یابد. به علاوه، ماکزیمم توان سیگنال نرخ ضربان قلب برای تمام رکوردها در هنگام مدیتیشن افزایش داشته است. ضرایب همبستگی بین چگالی طیف توان امواج آلفا وتتا از سیگنال الکتروآنسفالوگرام و چگالی طیف توان سیگنال نرخ ضربان قلب محاسبه شد. نتایج مطالعه حاضر نشان م یدهد که در هنگاممدیتیشن همبستگی بالایی بین توان موج آلفا در ناحیه مرکزی مغز و توان نرخ ضربان قلب وجود دارد. همچنین همبستگی توان نرخ ضربان قلب و توان موج تتا در این ناحیه نیز قابل توجه است. دیگر فاکتورهای EEG همبستگی معنی داری با توان نرخ ضربان قلب نداشتند.

کلیدواژه ها:

الکتروآنسفالوگرام ، تحلیل طیفی ، مدیتیشن ، نرخ ضربان قلب ، همبستگی