نگاهی به نقش تجارت ایران و هندوستان در وضعیت اجتماعی ایراناز ابتدای دوره شاه صفی تا انتهای دوره شاه سلیمان (۱۶۹۴ - ۱۶۱۱ م)

تاریخ روابط سیاسی ایران و هندوستان از دوره صفوی وارد ابعاد جدیدی شد. یکی از این ابعاد مسئله تجارت بین ایران وهندوستان بود. هدف از این پژوهش نگاهی به چگونگی روابط تجاری بین ایران و هندوستان از ابتدای دوره شاه صفی تا انتهای دوره شاه سلیمان است . این دوره که سرتاسر قرن هفدهم را در بر می گیرد، دوره ای است ، که صفویان در ایران در حال افول می باشند. دلیل اهمیت موضوع بررسی این نکته است ، که افول دولت صفوی در ایران چه تاثیری بر گسترش تجارت ایران و شبه قارهداشته است . یافته های این پژوهش نشان می دهد، که در دوران افت قدرت سیاسی صفویان، گورکانیان و تجار شبه قاره اقدام به نفوذ عمقی در اقتصاد ایران کرده و با یافتن بازیگرانی در داخل ایران در راستای سود بیشتر اقدام به گسترش تجارت خود باسرزمین های فلات ایران کرده اند. اقدامی که در نهایت موجب رشد اقتصادی بالاتری نسبت به دوره های پیشین روابط تجاری ایران و هندوستان گردیده است .

کلیدواژه ها:

شاه صفی اول ، شاه عباس دوم ، شاه سلیمان ، تجارت ، هندوستان.