اهمیت و ضرورت ارتباط میان خانواده و مدرسه در تعلیم و تربیت دانش آموزان

سعادت جامعه به سلامت وپویایی نظام خانواده وابسته است. در واقع جامعه سالم در گرو خانواده سالم است. هر قدر روابط بین والدین و فرزندان گرم تر و نزدیک تر باشد، بهداشت روانی فردی و خانوادگی بیشتر می شود. با توجه به اهمیت و جایگاه خانواده، باید بیشترین توجه را به آن معطوف نمود و در جهت تحکیم هر چه بیشتر آن سرمایه گذاری کرد، زیرا سرچشمه سعادت اجتماع وموفقیت مدارس در خانه است. هر قدر پایه های خانواده استوار شود، از آموزش وپرورش قوی و کارآمد برخوردار خواهیم بود، وقتی که فرزندان، با شخصیتی تربیت یافته وارد مدرسه می شوند، کار آموزش برای معلمان آسان تر می شود. لذا والدین و مربیان که مهندسان و معماران جامعه خود هستند، باید با بکارگیری روش های تربیتی صحیح، انسان های سالم، با نشاط، شاداب، با امید، با ایمان، اندیشمند و فکور تربیت کنند. اگر این کودکان از نظر علمی– فرهنگی و اعتقادی به طور صحیح تربیت شوند، می توانند موجبات افتخار و بالندگی خود، خانواده، جامعه و نهایتا بشریت را فراهم آورند. با توجه به اینکه خانواده ها اولین کانون موثر در تربیت، رشد و تکوین شخصیت فرزندان می باشد، مدرسه هم اولین و مهمترین سازمان رسمی و موثر درتعلیم وتربیت نسل آینده است؛ به همین دلیل برقراری هماهنگی دراهداف، محتوا و روش های تربیتی این دو نهاد مهم، ضرورتی اجتناب ناپذیر و عقلانی است. از این رو یکی از راه های بسیار مناسب برای تحقق این امر، ارتباط مناسب و به موقع بین خانه و مدرسه و به تعبیر صحیح تر ارتباط بین اولیاء ومربیان می باشد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، مدرسه ، دانش آموزان ، تعلیم و تربیت