تاثیر ساختار سررسید بدهی بر استراتژی مدیریت سود

مدیریت سود می تواند از طریق دستکاری رویه های حسابداری یا فعالیت های واقعی انجام شود و این بحث که شرکت ها کدام یک از این استراتژی ها را برای مدیریت سود ترجیح می دهند، به عنوان یک ابهام پژوهشی باقی مانده است . در این راستا مطالعه حاضر به بررسی تاثیر ساختار سررسید بدهی بر انتخاب استراتژی های مدیریت سود پرداخته است . مطالعه حاضر با رویکرد توصیفی همبستگی مبتنی بر تحلیل رگرسیون چندمتغیره انجام شده است . نمونه آماری شامل ۱۵۳شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۱ است که با روش غربالگری از جامعه آماری هدف انتخاب شده اند. دادههای مورد نیاز از صورتهای مالی حسابرسی شده و یادداشت های توضیحی همراه در سایت کدال گردآوری شدهاند. برای تحلیل دادهها و آزمون فرضیه ها از تکنیک های اقتصادسنجی و نرم افزار ایویوز بهره گرفته شده است . یافته های مطالعه نشان می دهد زمانی که بدهی با سررسید کوتاه مدت افزایش می یابد، مدیران استفاده از استراتژی مدیریت سود اقلام تعهدی را کاهش می دهند و با احتمال بیشتری سود را از طریق فعالیت های واقعی مدیریت می کنند. اما زمانی که بدهی با سررسید بلندمدت افزایش می یابد، مدیران استفاده از استراتژی مدیریت سود اقلام تعهدی را ترجیح می دهند و مدیریت سود واقعی کاهش می یابد. به این ترتیب نتایج نشان می دهد که در هنگام تصمیمات تامین مالی ، دو استراتژی مدیریت سود جایگزین یکدیگر هستند. این نتایج می تواند برای نظارت بر رفتار مدیران مورد توجه اعتباردهندگان، سرمایه گذاران، مقامات نظارتی و نظام راهبری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سود اقلام تعهدی ، مدیریت سود واقعی ، ساختار سررسید بدهی ، بدهی کوتاه مدت ، بدهی بلندمدت .