بررسی ارزشیابی و اهمیت دارایی های نامشهىد از دیدگاه مدیران مالی و صاحب نظران دانشگاهی

در دهه های اخیر یکی از مباحث مهم در تئوری های حسابداری شرکتها، داراییهای نامشهود بوده است. چیزی که مشهود است، این است که داراییهای نامشهود دارای ارزش بالایی می باشند و لیکن این ارزش به دلیل ماهیت خاص و مشکل بودن ارزشیابی معمولا در صورتهای مالی قابل مشاهده نیست. به هر حال، بر اساس ارتباط آن با مقاصد تجاری خاص، اهمیت آن برای سهامداران انکار ناپذیر است. به نظر میرسد گزارش های مالی سنتی که بر مبنای قواعد سنتی حسابداری، بازده های بالقوه را مستثنی می کند، جهت مقاصد تصمیم گیری نامربوط باشد. بنابراین ، رویکردهای شناسایی و ارزیابی داراییهای نامشهود می تواند برای کمک به تصمیم گیری بهتر، سودمند باشد. در طی دو دهه انتهایی قرن بیشتم تغییرات اساسی رخ داده است. بر این اساس شرکتها نیاز دارند تا محرک هایی که به سطوح ارزش بیشتر منجر می شوند، شناسایی نمایند. از آنجا که یکی از مسائل اساسی مربوط به واحدهای تجاری، ارزشیابی دارایی های نامشهود است؛ لذا تحقیق حاضر بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام گرفته به بررسی ارزشیابی دارایی های نامشهود و اثرات آن بر عملکرد مالی با استفاده از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه پرداخته است. نهایتا نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشانگر این است که بین صاحب نظران و مدیران تفاوت معنی داری وجود دارد و لذا ارزش بازار دارایی های نامشهود بیشتر از ارزش دفتری آنها بوده است.

کلیدواژه ها:

دارایی های نامشهود ، ارزشیابی ، اهمیت ، مدیران مالی ، صاحب نظران دانشگاهی