رویکرد آینده نگارانه به آموزش عالی و اجزای آن

امروزه آینده نگری یا داشتن رویکرد آینده نگارانه به آموزش عالی می تواند در ساختن دورنمایی از آینده بهصورت واقع بینانهموفقیتی مهم در سیستم آموزشی در نظر گرفته شود. باتوجه به اهمیت این مقوله در سیستم آموزش عالی، این مطالعه باهدف بررسی رویکرد آیندهنگارانه به اموزش عالی و اجزای آن انجام گردید. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و روشجمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای می باشد. نتایج بررسی در این مطالعه نشان داد آینده نگری نوعی مدیریت جامعآینده و ایجاد فرصت برای ساختن آینده ی مطلوب بوده که در این راستا، قوت ها، ضعف ها، تهدیدها و فرصت ها بهتر شناساییمی شود و امکا ن استفاده بهینه از منابع و فرصت ها فراهم می گردد و در پیش بینی حواد ث و اتفاقات موثر می باشد. لذ ا دروضعیت کنونی جهان که تغییرات در همه زمینه ها به سرعت انجا م می شود؛ آینده نگری و سازماندهی فعالیتهای علمی وپژوهشی برای پیش بینی آینده، ضرورتی انکارناپذیر است. در این راستا اگر نظام آموزشی از جمله دانشگاه ها مبتنی برآینده نگری نباشند، قادر نخواهد بود خروجی موثر و مفیدی ارائه دهند؛ چرا که با عدم بهره گیری از اصل آینده نگری بسیاریاز فرصت های خود را بدو ن ارائه دستاورد قابل عرضه ای از دست خواهند داد و نمی توانند به سوی کارآفرینی، ارزش آفرینیو ثروت آفرینی حرکت نمایند. چنا نچه بخواهیم فراگیران آموزشی به عنوان نیروی انسانی توانمند آماده گردند؛ باید درابتدا درک درستی از آینده سازمان آموزشی داشته و سپس اهداف آموزش متناسب با آن توسط متخصصان و صاحبنظراندر این حوزه طرح ریزی گردد؛ از این رو یکی از دیدگاه های اساسی در مقابله با چالش های آینده و آینده نگری، طراحیمدلهای پیش بینی فرصت ها و قوت ها و در نهایت بررسی قابل اجرا بودن آن در سیستم های آموزش عالی است .

کلیدواژه ها:

ارزش آفرینی ، آموزش عالی ، آینده نگری ، شناسایی فرصت ها ، نقاط ضعف