تاملی بر تفکر انتقادی و چالش و راهکارهای آن در دانش آموزان

متخصصان بزرگ تعلیم و تربیت با تاکید بر اهمیت تفکر پرورش آن را یکی از هدف های اصلی تعلیم و تربیت می دانند. بر این اساس، نظام آموزشی باید، به جای انتقال صرف اطلاعات به دانش آموزان موقعیت های مناسبی را برای پرورش تفکر کودکان فراهم آورد. تفکر، به ویژه تفکر انتقادی، خود به خود رشد نمی یابد، بلکه ضروری است که به صورت نظری و عملی تدریس شود. و اگر آموزش و پرورش بخواهد به پیشرفت قابل توجهی برسد، باید به سازماندهی تفکر دانش آموزان بپردازد. و همچنین قدرت تحلیل و قضاوت آن ها را با استفاده از روش های مختلف تربیتی بالا برده تا بتواند، یک شهروند مطلوب تحویل جامعه بدهد. این مقاله به بررسی ماهیت و مولفه های تفکر انتقادی و چگونگی تدریس و شکوفاسازی آن پرداخته است. به نتایج اشاره شود یکی از مولفه های اساسی خلاقیت، مجهز بودن به تفکر انتقادی است. بهترین سن برای آموختن این مهارت، دوران مدرسه است. لذا ضرورت دارد که در برنامه های مدارس روش های اتخاذ کنند که به یاری آنها دانش آموزان قابلیت چگونگی آموختن را به روش انتظام فکری بیاموزتد. زیرا معرفت در فرآین اندیشه ی منظم رشد می یابد ومحیط های آموزشی وروش های حاکم برآنها در تحقق یافتن این اهداف نقش اساسی دارد لازم است به دانش آموزان بیاموزند که به جای ذخیره سازی حقایق با مسائلی که درزندگی روزمره با آنها مواجهه می شوند، درگیر سازند.