تحلیل اثر گذاری عوامل اقلیمی بر بافت فرسوده شهری(مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر مشهد)

شهر و اقلیم دو سیستم انسان ساخت و طبیعی هستند، که تاثیر گذاری تنگاتنگی بر یک دیگر دارند. اقلیم، تا آنجا که با آسایش انسان رابطه برقرار می کند، نتیجه عواملی چون، تابش آفتاب، دما و رطوبت هوا، وزش باد و میزان بارندگی است. مهم ترین عوامل تخریب بافت های فرسوده اقلیم می باشد. هدف این مقاله تحلیل اثرات عوامل اقلیمی مشهد بر یافت های فرسوده شهری می باشد. این پژوهش از نظر هدف، پژوهشی کاربردی است و بر اساس روش گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی می باشد و از نظر روش تجزیه و تحلیل داده ها، از نوع همبستگی است. تدوین پرسشنامه پژوهش با استفاده از شاخص های استخراج شده از مطالعه منابع کتب، مقالات علمی، دیدگاه ها و نظریات مرتبط با اقلیم و شاخص های کالبدی بافت فرسوده در دو معیار و ۲۶ شاخص صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از معادلات ساختاری (۴ Smart Pls)، بهره گرفته شده است. جامعه آماری برابر ۱۵۰ نفر محاسبه گردیده است که به صورت تصادفی مورد پرسش واقع شده اند. برای مسئولان و کارشناسان اقلیم و شهرسازی بر اساس نمونه گیری گلوگه برفی انجام شد؛ بعد از حذف پرسشنامه های ناقص ۱۴۸ پرسشنامه مورد استفاده و بررسی قرار گرفت. از نظر آنها درباره روایی پرسشنامه مثبت بوده است. بدین ترتیب پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش دارای روایی محتوایی و صوری کافی است. برای بررسی روایی سازه پژوهش حاضر صرفا به بررسی همسانی درونی سئوال ها از طریق محاسبه پایایی با توجه به ضریب آلفای کرونباخ پرداخته شد و ضرایب آلفای کرونباخ بالاتر از ۰/۷ محاسبه گردید؛ که حاکی از پایایی ابزار تحقیق است. یافته های تحقیق نشان میدهد؛ در بخش توصیفی، شاخص هایی هم چون فرسایش مداوم جداره ها، کاهش مقاومت ساختمان، نفوذناپذیری، هوای نامطبوع در سطوح کالبدی ساختمان اهمیت بیشتری را در اثرگذاری بر بافت کالبدی فرسوده شهریدارد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، بافت فرسوده شهری ، بخش مرکزی شهر مشهد.