واکاوی ضرورت تمرکززدایی سیاسی در مدیریت شهری با تکیه بر بهبود عملکردشوراهای اسلامی شهر

با وجود تجربه کهن ایران در شهرنشینی، حکمرانی شهری در ایران به گواه تاریخ مکتوب سابقه صد ساله دارد و با توجهبه وسعت جغرافیای و تنوع موزائیکی قومی و فرهنگی در ایران، فراز و فرودهای زیادی در نحوه اداری شهرها وحکومت های محلی وجود داشته است که از زمان انقلاب مشروطه و هویت گرفتن حکومت های محلی و مدیریت هایایالتی و ولایتی در شهرها و تشکیل انجمن های شهری و روستایی در مواجه با حکومت اقتدارگرای مرکزی و عدم واگذاریو اختیارات قدرت سیاسی به این انجمن ها سبب ایجاد چالش در این نحوه مدیریت شهرها که الگو گرفته از مدل اروپاییبوده، شده است. این پژوهش با استفاده از روش مطالعاتی کتابخانه ای و اسنادی و روش تحلیل علی – تبیینی و بررسی علتو معلول وضع موجود و با هدف ارائه مدل مدیریت شهری به ویژه در حوزه شوراهای شهر که به شکل امروزی عمریبیست و پنج ساله دارند، با رویکرد عدم تمرکز سیاسی بر آن است که راهکاری قابل اجرا و اثرگذار در جهت بهبود وضعموجود شهرها به ویزه اختیارات قانونی شورای شهر و شهرداری و رفع محدودیت ها برای توسعه شهری با رویکرد عدمتمرکز سیاسی به حکومت مرکزی ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

شورای شهر ، مدیریت شهری ، تمرکززدایی سیاسی ، عدم تمرکز ، حکومت محلی