تبیین ضرورت تدریس درس علوم تجربی با جهت گیری الهی

پژوهش حاضر با هدف نشان دادن اهمیت و تاثیر نوع تدریس معلمان نوع تدریس معلمان علوم تجربی بر تقویت باورهای دینی و رفتارهای اخلاقی دانش آموزان انجام شده است. براین اساس ابتدا با استفاده از روش تحلیل - توصیفی به بررسی مفاهیم مطرح در پژوهش همچون علم دینی و نسبت علم دینی با علم علوم تجربی پرداختیم. در ادامه ضمن تاکید بر رویکرد آیت الله جوادی آملی نسبت به علم دینی به ارائه پیش فرض های فلسفی آن مانند: توجه به مبدا فاعلی علم، ضرورت توجه به مبدا فاعلی و غائی معلوم، خلقت دیدن عالم طبیعت، افرینش را نشانه هایی از قدرت و صفات خداوند دانستن، برای معلمان پرداختیم و به این مهم اشاره کردیم که معلمان علوم تجربی ضمن پذیرفتن مبانی مذکور با استفاده از روش پیوند و گریز در تدریس علوم تجربی که براساس آن معلم سعی می کند برای هریک از مفاهیم علمی، مصادیق الهی براساس اموزه های اسلامی ذکر کند تا زمینه رشد و تقویت باورهای دینی و تقویت رفتار اخلاقی را در دانش آموزان فراهم کند.

کلیدواژه ها:

علم دینی ، آموزش علوم تجربی ، روش تدریس ، جهت گیری الهی