ترجمه نسخ خطی، رویکرد روشی جدید در مطالعات تاریخی در شناسایی معابر نفوذ فرهنگ،تمدن و واژگان غربی در ایرانمورد پژوهی: نسخه خطی طباخی جدید

مطالعه تاریخ ترجمه در ایران، در زمره پژوهش های ارزشمند آگاهی بخش رشته های مختلف علوم از جمله علوم انسانی و اجتماعی است که ازدیرباز در ایران رواج داشته است. در دوره معاصر، در نتیجه شرایط ایران در دوره قاجار، به خصوص دوره ناصری، با حمایت ناصرالدینشاه،تکاپوهای وسیعی که تحت عنوان نهضت ترجمه از آن یاد می شود، در امر ترجمه متون صورت گرفت. با هدف آشنایی با فرهنگ و تمدنغرب که از طریق ترجمه بهراحتی قابل دسترس بود. غالبا اینگونه آثار به زبان فرانسه بودند که توسط افراد باسواد و آشنا به زبان فرانسه،ترجمه شدند. این مقاله با عنایت به موضوع همایش کنونی که روش های مختلف پژوهش های علوم انسانی و اجتماعی را شامل می شود،دانش ترجمه و تصحیح نسخ خطی را به عنوان یکی از مصادیق روش های پژوهش با ظرفیت پژوهش میان رشته ای، تلاش می کند ذیلبازنمایی اهمیت ترجمه و تصحیح نسخ خطی، تحولات تاریخی و اجتماعی متاثر از مضمون نسخه خطی "طباخی جدید" را ارائه نماید. ایناثر به دستور مظفرالدین میرزا قاجار و توسط علیبخش قاجار، از زبان فرانسه به فارسی ترجمه شده است. مطالعه، شناسایی و تحلیل نسخهخطی طباخی جدید، افزون بر مولفه های نسخه شناسانه، قابلیت ارائه آگاهیهای گسترده و گوناگونی از نفوذ فرهنگ و رسوم اروپایی به ایراناز معبر نسخ و متون آشپزی، همچنین ورود واژگان فرانسوی در زبان فارسی را خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

ترجمه نسخ خطی ، نفوذ فرهنگی ، کتاب آشپزی ، دوره قاجار ، طباخی جدید.